170 renners op het startblad, 149 kilometer op de planning, 2.500 hoogtemeters op de hoogtekaart en enkel maar zon op de weerkaart: het waren de perfecte ingrediënten voor een spetterende race. Dat we deze Beker van België heel serieus nemen bleek weer uit de selectie waarmee we aan de start konden komen: Niels De Rooze, Jens Vandenbogaerde, Emiel Planckaert, Sven Noels, Kenneth Caethoven, Mathias Vanoverberghe en belofte Luca De Jaeger, met zo’n mannen kan men al eens naar de spreekwoordelijke oorlog.
De Grand-Prix du Vélodrome de Rochefort heet deze manche voor de Beker van België officieel. Laat de naam u niet misleiden: deze wedstrijd krijgt in tegenstelling tot een pistewedstrijd slechts 12 rondjes met daarin wel heel wat meer hoogtemeters dan men doorgaans op de velodroom verzamelt. Na de start onder de stralende lentezon regende het alleen aanvallen. Daarbij kwam pas in de derde ronde een eerste echte ontsnapping die naam waardig tot stand. Bij de 9 dapperen die de afscheiding maakten vonden we Mathias Vanoverberghe, of wat had u gedacht? Mathias kende een lastige week met een verkoudheid maar had vrijdagavond in Gullegem nog wat muizenissen (en heel wat snot) uit het lichaam gefietst. De twijfels mochten helemaal overboord nu hij ook dit keer mee was op het juiste moment. Toen binnen dezelfde ronde nog 4 renners vooraan de aansluiting maakten met daarbij Kenneth Caethoven, kwamen we in een ideaal scenario terecht. Van de kopgroep van 13 was Mathias de best geplaatste in het klassement en met Kenneth erbij hadden we een perfecte bliksemafleider mee. De vluchters reden samen tot bijna 2 minuten voorsprong bijeen.
De wedstrijd leek in een finale plooi te zijn gevallen tot op een goede 3 ronden van het einde 14 renners alsnog een poging waagden om vooraan in de wedstrijd te komen. In deze groep zat niet alleen Sven Noels maar ook Han Devos, winnaar van de tweede manche van de Beker en runner-up in het klassement. Net toen deze groep achtervolgers op het punt stond de vluchters bij de lurven te pakken, ontsnapten nog een zestal renners in schuifjes uit de kopgroep. Opnieuw erbij: Mathias Vanoverberghe. Met zes man gingen we de laatste ronde in. In deze laatste ronde van een beklijvende wedstrijd kwam er geen surplace maar werd er keihard gereden en gestreden om de zege. De kopgroep spatte uiteen en 3 renners kwamen voorop te liggen. Mathias lukte het dit keer niet om nog de oversteek te maken. Wel had hij nog net genoeg in de tank om een mooie vierde plaats uit de brand te slepen. ‘Médaille en chocolat’, zegt men dan in het Frans. Doorgaans smaakt deze zuur maar dit keer kreeg ze een zoete nasmaak: door zijn 4e plaats komt Mathias nu immers op plek 3 te staan in de individuele ranking. Bovendien zorgden Kenneth – die onderweg bergen werk verzette – met een 12e en Sven met een 16e plek ervoor dat we net zoals in Verrebroek de dagzege in het ploegenklassement pakken.
Daarbij moeten we zeker ook de verdienste van onze andere renners in de verf zetten, zij verrichten namelijk heel wat werk in de achtergrond. Finaal werden Jens 32ste, Niels 40ste en Emiel 112de. Belofte Luca die een sterke wedstrijd reed kwam na driekwart wedstrijd zwaar ten val en moest de wedstrijd verlaten met een gekneusde pols en schaafwonden.
Bij ploegleider Rik was de stemming na de wedstrijd opperbest: “Het opzet was vandaag om het de best geklasseerde renners in de ranking moeilijk te maken en Mathias te helpen om een stap te zetten in het klassement. Als je dan ziet dat je én tot de laatste ronde strijdt om de overwinning én Mathias op plek 3 van de individuele ranking brengt, dan kan je enkel tevreden zijn. Dat we daarenboven al voor de tweede keer op drie manches het ploegenklassement naar ons toetrekken is ronduit schitterend. Dat is niet alleen mooi naar onze medewerkers, sponsors en supporters toe, het levert ons ook een tweede plek op in de tussenstand met daaraan verbonden ook de tweede plaats voor de volgwagen. De opdracht voor de volgende wedstrijd in Deurne? Mathias helpen zijn positie te behouden of als het even kan hem nog een stukje dichter brengen. Met dit team is alles mogelijk.”
Tekst Juan Alleman, Rik Roose Foto’s Wielerfoto’s Els