Voorbije zondag kregen we met de Omloop Markvallei in Herne-Galmaarden de langverwachte opener van de Beker van België voor Elite 2 en U23. Surfend op de golven van de mooie resultaten van de voorbije weken konden we een sterk team aan de start brengen: Niels De Rooze, Jens Vandenbogaerde, Mathias Vanoverberghe, Kenneth Caethoven, Gilles Borra, Sven Noels en onze kersverse West-Vlaamse kampioen Emiel Planckaert. De opdracht leek eenvoudig: resultaat rijden en op die manier meteen ook een rol spelen in het klassement. Maar met 172 starters voor een afstand van 160km over een glooiend parcours in het Pajottenland weet je vooral dat het koersverloop onvoorspelbaar wordt.
Zoals dit jaar wel vaker het geval is geweest was het ook nu lang wachten op afscheiding die naam waardig. Pas toen het eerste wedstrijduur werd gerond, slaagden drie renners erin om een echte ontsnapping tot stand te brengen. Mathias Vanoverberghe toonde andermaal zijn neus voor de juiste ontsnapping want hij was één van de motoren van dit drietal. In twee schuifjes kwamen nog een zestal renners aansluiten.
Ondanks de sterkte van de renners voorop en de controle in het peloton van de ploegen die een mannetje mee hadden, klom de voorsprong van de leiders nooit tot meer dan een veertigtal seconden. Toen de koplopers op 2 ronden van het einde werden gevat leek de wedstrijd op een massasprint af te stevenen. Met een aantal snelle mannen in het team zijn we ook daar niet kansloos. In de hectiek van de laatste ronden in een compacte peloton verloren we echter eerst Gilles Borra in een valpartij en kwam vervolgens ook Mathias in de laatste ronde nog in contact met het asfalt. Ploegleider Rik kon na een snelle fietswissel met eigen ogen zien dat het met de vorm van Mathias nog goed zat: die reed onverstoord terug naar het peloton waar hij meteen naar voor trok om de sprinters nog te kunnen bijstaan.
Het peloton zou finaal maar sprinten voor plek twee. Één renner kon zich met een ultieme uitval nog losmaken uit de groep: Milan Lanhove hield zijn inspanning vol en finishte luttele seconden voor het sprintende peloton. Onze renners konden jammergenoeg hun kansen in de sprint niet verdedigen toen ze collectief ingesloten raakten. Uiteindelijk werd Sven 21e, Niels 41e, Jens 53e, Mathias 86e, Kenneth 103e, en Emiel 107e. In het klassement staat Sven op de 19e plaats. In het ploegenklassement werden we 13e op 25 ploegen.
Ploegleider Rik Roose had gemengde gevoelens achteraf: “Het is geen geheim dat we met ambitie aan deze Beker van België deelnemen dus dan hoop je vooraf dat je na afloop van de eerste manche al meteen mee vooraan kan staan in de klassementen. Doorheen de wedstrijd hebben we ook geen enkel moment gehad waarin we er niet goed voor stonden: eerst hadden we met Mathias één van de juiste mannen mee in de ontsnapping en na de samensmelting hadden we met Niels, Jens en Sven ook drie mooie troeven in handen om in de sprint te kunnen scoren. In die sprint gaat de deur dan op een ongelukkige manier dicht waardoor de kans op een topnotering meteen ging vliegen. Dat is uiteraard onderdeel van de koers, net zoals valpartijen dat jammergenoeg zijn. Ik hoop alvast dat de renners die vielen goed herstellen. Komende zondag staat immers al de tweede manche van deze competitie gepland. Met de Grote Prijs Remo Frit in Verrebroek (deelgemeente van Beveren in Oost-Vlaanderen) krijgen we een razendsnelle wedstrijd in de polders van het Waasland waar de wind doorgaans een bepalende factor speelt. Maar ik ben er vast van overtuigd dat we er weer zullen staan!”
tekst Juan, foto’s wielerfoto’s Els
Tekst Juan, foto’s wielerfoto’s Els
Alle reacties:22